Safari-ervaring reisspecialist Sharony

Op weg naar het wild

“Één van de redenen dat ik graag naar Zuid-Afrika toe wilde: het wild. De Big 5 zien, dat is mijn doel. Na me goed ingelezen te hebben in menig reisboek en alle informatie geabsorbeerd te hebben van de Zuid-Afrika reisspecialisten, ben ik helemaal klaar voor mijn safari. Kruger here I come!

Met mijn simpele maar goed onderhouden huurauto zet ik vanuit Johannesburg koers naar het Oosten. Eerst plan ik een bezoek aan Hazyview. Vanuit dit plaatsje rijd ik de volgende ochtend een over de Panoramaroute naar het privéreservaat aan de rand van het Krugerpark. Ik had niet echt een idee wat ik me voor moest stellen bij ‘Panoramaroute’, maar dit wordt al snel duidelijk. De route doet echt zijn naam eer aan. Een stop bij God’s Window laat me een overweldigend stukje natuurschoon zien. ‘Het is zo helder dat in de verte Mozambique te zien is’, aldus een lokale bewoner. Niet dat er in de verte een vlaggetje staat met de tekst ‘hier ligt Mozambique’, maar desalniettemin neem ik het graag ter harte. Je kunt enorm ver kijken en het Krugerpark grenst immers aan Mozambique.

Vandaag is het dan zover. Ietwat laat in de middag kom ik aan bij het privéreservaat. Het landschap is totaal veranderd. Waar ik een paar uur geleden nog aan de rand van de Blyde River Canyon stond, bevind ik me hier ineens in de Afrikaanse bush. Meteen heb ik geluk! In de verte staat een viertal giraffes. Natuurlijk heb ik deze langnekken wel vaker gezien in de dierentuin, maar het is toch heel anders om ze in hun natuurlijke leefgebied te zien. Met name omdat het landschap zo uitgestrekt is, voelt het echt als een voorrecht ze zomaar te spotten. Dit belooft veel goeds!”

De voorbereidingen voor mijn ochtendsafari

“Ik ben net te laat om met de game drive in de middag mee te kunnen. Nog even wachten dus tot mijn safari-ervaring begint. Mijn eerste vraag aan één van de achtergebleven rangers is waarom het een game drive’ wordt genoemd. De ranger begint vol enthousiasme te vertellen: ‘door de oude stammen werd het jagen gezien als een spel. Met als spelers de jager en zijn prooi. ‘Game’ is daarom de verzamelnaam geworden voor het Afrikaanse wild.’ Klinkt heel logisch. Mijn volgende vraag is, nu ik toch bezig ben, waarom de Big 5 specifiek die vijf dieren zijn. Een giraffe is er geen onderdeel van terwijl ik ze toch tamelijk groot vind. Zijn antwoord: ‘de dieren die tot de Big 5 behoren zijn de gevaarlijkste en meest moeilijk te bejagen dieren te voet. De bushmen gingen te voet op jacht. Oog in oog met een buffel kon er zomaar voor zorgen dat de jager de prooi werd.’ Super interessante weetjes, vond ik. Hopelijk zie ik ze allemaal. Ik heb met name mijn zinnen gezet op het luipaard. Volgens mijn ANWB-reisgids is dit dier het moeilijkst te spotten. Met deze ranger zie ik het zonnig in. Ook olifanten staan trouwens hoog op mijn lijstje.

Het is zes uur ’s ochtends … wat een onmogelijk tijdstip. Ik heb de halve nacht wakker gelegen. In deze omgeving totaal geen straf trouwens. Waar ik thuis wakker lig van langsrijdende scooters, hoor je hier de Afrikaanse geluiden. Best rustgevend. Ik meende zelfs een leeuw te horen brullen, geweldig! Ik ben echter niet wakker geworden van de dierengeluiden, maar van de wake-up call van mijn ranger. Zo ’s ochtends vroeg is de kans het grootst om wild te spotten. Het is dan nog niet zo heet en de dieren zijn dan nog veel actiever. Daarnaast zijn de grote jagers, als de leeuw of luipaard, ook vooral rond dit tijdstip actief. Dit geldt trouwens ook voor de namiddag. Ik geef ze geen ongelijk:  voor mij is het al haast niet te doen om op het heetst van de dag een maaltje naar binnen te krijgen, laat staan dat ik er ook nog voor op jacht moet. Heerlijk luieren in de schaduw is het beste.

Ik sta onder de douche in de open lucht. Maar gelukkig wel afgeschermd en ik heb voldoende privacy. Alles ademt de bushbeleving. Ik ben klaar voor mijn eerste gamedrive. De ranger staat op me te wachten bij de stoere jeep voor mijn eerste safari-ervaring. Naast hem staat een collega die er op zijn beurt nog stoerder uitziet met zijn geweer in de hand. Daar gaat je hart toch een beetje van in je keel zitten. Alsof de ranger mijn gedachten kan lezen zegt hij met een grijns: ‘just in case you do something you better shouldn’t.’ Heel geruststellend dit. Aanvullend zegt hij: ‘als je gewoon in de auto blijft zitten is er niets aan de hand. Het geweer is vooral om een schrikeffect te veroorzaken mocht een leeuw stoer gaan doen. Iets wat vrijwel nooit gebeurt.’ Gelukkig maar, denk ik.

Voordat we vertrekken krijgen we nog wat strikte instructies. Eén daarvan is het vriendelijke verzoek om niet als een gek met je camera buiten de jeep te gaan hangen wanneer je een dier ziet. Oké, staat genoteerd. Als laatste vraagt hij aan iedereen in de jeep welke dieren ze graag willen zien. Olifanten alstublieft! En ook luipaarden en leeuwen als het even kan … Daar gaan we dan: de bush in en dus van de gebaande paden af.”

Wild spotten tijdens safari-ervaring bij Kruger

“Het is veel rijden zo’n gamedrive, maar al snel spot ik het eerste wild. Zebra’s, Springbokken, Impala’s, kleine zwijntjes met de staartjes recht omhoog en de schattige maar felle stokstaartjes. Ineens stopt de ranger en pakt heel professioneel zijn enorm grote verrekijker om eens in de verte te turen. Heel slim zie ik mijn buurman door zijn camera in dezelfde richting kijken. Zijn voorbeeld volgend zie ik meteen een tweetal neushoorns. Hoe zag hij dat?! De ranger zet de auto weer aan (ik had nu pas door dat de motor helemaal uit stond) en zet koers naar de neushoorns, dwars door de bosjes. Nog voor we bij de neushoorns aan zijn gekomen roept mijn achterbuurman: ‘LEEUW!’ Op nog geen vijf meter afstand ligt hij: een enorme mannetjesleeuw met de meest indrukwekkende manen. Nog voordat ik me af kan vragen of er nog meer in de buurt zijn, komt er van rechts een leeuwin om de auto heen gelopen. Het is alsof we onzichtbaar zijn. Ze zijn ontzettend kalm en hebben totaal geen oog voor de jeep, wauw! Als ik een ouderwetse camera had gehad was mijn rolletje al vol geweest. Gelukkig kan ik blijven klikken.

Na een paar minuten is de hele familie compleet: één mannetje, vijf vrouwtjes en een puber welp. Iedereen heeft voldoende tijd om foto’s te maken. Je zou bijna vergeten dat we eigenlijk op weg waren naar de neushoorns. Op het moment dat de ranger achteruit rijdt toont de puber ineens stoer gedrag. Als een macho ‘jaagt’ hij ons achteruit. In plaats van verder achteruit te rijden zet de ranger de jeep weer in de eerste versnelling. Hij vertelt dat hij de puber nu moet laten zien dat hij niet de baas is. De puber druipt af naar zijn moeder. Toch goed geprobeerd jonkie, blijven oefenen.

Na een stuk door ruig terrein komen we ineens op een open vlakte. Naast de gnoes en een paar zebra’s staan hier dan eindelijk de neushoorns, als twee grasmaaiers het landschap bij te snoeien. Wat zijn ze groot! De hoorns zijn helaas niet meer zo indrukwekkend. Je kunt zien dat ze letterlijk afgezaagd zijn. Mijn vraag blijft dan ook niet uit. De ranger verklaart dat de hoorns van deze neushoorns preventief zijn afgezaagd. Stropers hebben het op de hoorns voorzien en zijn niet er niet verlegen om de dieren hiervoor af te maken. Op mijn vraag of het pijn doet krijg ik een duidelijke ‘nee.’ ‘De hoorns zijn van hetzelfde materiaal als menselijke vingernagels en haar. Geen enkele geneeskrachtige of ander wonderlijke werking dus,’ aldus de ranger. Ondanks het ontbreken van de hoorns zijn ze nog steeds prachtig om te zien.”

Een plezierige verrassing bij terugkomst …

“Na een goede tweeëneenhalf uur keren we weer terug naar de lodge. Mijn dag kan niet meer stuk, maar het wordt zelfs nog beter. Door zijn walkietalkie krijgt de ranger bericht dat er olifanten zijn gespot vlakbij de lodge. En ja hoor, nog voor we terug zijn rijden we stilletjes langs een kudde olifanten. Ik durf haast niet meer te ademen. Je zou denken dat je deze grijze reuzen wel aan zou horen komen: niets is minder waar. Gracieus en zo stil als een muis – en grappig genoeg zijn ze bang voor muizen – komen er van alle kanten olifanten aanlopen. Ook hier is het net alsof we onzichtbaar zijn. De olifanten doen lekker hun ding en eten op hun gemak een paar bosjes kaal. Ik ben nog nooit zo dicht bij een olifant geweest en dan is het ook nog een hele kudde! Dit was onvergetelijk. En dan te bedenken dat ik vanmiddag nog een keer op safari mag. Echt een top safari-ervaring.

Afrika, ik ben verliefd!”

Heb jij nu ook het bushgevoel te pakken? Neem een kijkje bij onze Kruger-bouwstenen of combineer je reis met de Tuinroute of Drakensbergen. Voor meer inspiratie kun je onze andere artikelen op ons Zuid-Afrika-reisblog lezen.