Interview: twee vrouwen op reis naar Zuid-Afrika

Voor de reis vond je het best een beetje spannend hoe het zou gaan worden. Wat vond je precies spannend?

Ik ben natuurlijk niet zo ervaren in het reizen als jij dat bent en Zuid-Afrika staat niet zo goed bekend als het gaat om veiligheid. Een aantal mensen waarschuwden me van tevoren voor corrupte politie die vooral uit zijn op het uitschrijven van dikke boetes. Ook zijn we natuurlijk twee vrouwen op pad en ik had geen idee of dat nog extra risico’s met zich mee zou brengen. Het links rijden had ik ook nooit eerder ervaren, dus ook dat was best een beetje spannend.

Hoe heeft het in de praktijk uitgepakt?

Het is me meer dan meegevallen! De eerste ervaring met de politie was een grootschalige controle op de snelweg waarbij we vriendelijk toegelachen werden en de politieagente een gezellig praatje aanknoopte. Binnen no time konden we doorrijden. Onderweg zijn we verder geen vervelende politieagent tegengekomen, er werd er alleen vriendelijk gezwaaid en gelachen. Het links rijden en het in de bergen rijden bleek ook niet zo spannend te zijn als ik had gedacht. De wegen zijn breed genoeg en we zijn lange afstanden vrijwel niemand tegengekomen. In de bergen reden de auto’s prima en konden we ons eigen tempo aanhouden en stoppen wanneer we wilden. Het kaartlezen en fotograferen onderweg was meer jouw ding waardoor ik, tegen verwachting in, ook nog eens de meeste kilometers in onze huurauto’s heb gereden!

Heb je je nog ergens onveilig gevoeld omdat we als twee vrouwen samen reisden?

Nee, ook dat is goed bevallen. We zijn het natuurlijk niet gaan opzoeken en ’s avonds pakten we de auto of een taxi naar een restaurant, maar overdag heb ik me geen moment onveilig gevoeld. Wat ik leuk vond is dat veel mensen ons aanspraken omdat ze het bijzonder vonden dat wij deze reis als moeder en dochter samen maakten.

Wat is het spannendste dat je tijdens de reis hebt meegemaakt?

Dat heeft allemaal niets te maken gehad met de dingen waar ik van tevoren over had nagedacht. Het achterna gezeten worden door een enorm olifantenmannetje tijdens de safari in het privéreservaat bij Kruger en het oog in oog staan met acht neushoorns tijdens een bushwalk in Swaziland, waren wel twee momenten die ik niet snel zal vergeten. En niet te vergeten de nijlpaarden in St. Lucia waardoor we de honderd meter naar de hoofdstraat per auto moesten afleggen! Ook de afgronden en kliffen onderweg waarop we hebben gestaan waren wel overwinningsmomenten met mijn hoogtevrees, dus ook daar heb ik weer angsten overwonnen.

Wat is je mooiste herinnering aan de reis?

Het was een reis vol hoogtepunten waarvan ik er niet zo makkelijk één kan noemen. Het was het totaal van de dieren die we zagen tijdens de safari’s, de heerlijke wijnen en het lekkere eten, de walvissen en de tafelberg. Ik dacht dat de tafelberg gewoon plat zou zijn van boven, maar het is er rotsachtig en die uitzichten … die waren veel mooier dan ik had kunnen bedenken. Als ik één hoogtepunt moet noemen dan was het toch dat enorme olifantenmannetje dat tijdens de safari achter onze jeep aankwam terwijl wij in zijn achteruit probeerden weg te komen. Dat was een beetje spannend, maar ook wel heel bijzonder!

Zou je nog iets anders doen als je de reis over mocht doen?

Ik zou wel een paar dagen extra inplannen in de route van Johannesburg naar Durban, dit waren toch wel lange afstanden en het gaf een wat gehaaster gevoel dan de route die we reden tussen Port Elizabeth en Kaapstad. Eén dag in het Krugerpark was eigenlijk echt te weinig. Heel vervelend, nu heb ik een excuus om zeker nog eens terug te keren! 😉

Wij hebben de route Johannesburg – Hazyview – Panoramaroute – Krugerpark – Swaziland – St. Lucia – Durban naar Port Elizabeth per vliegtuig – Tsitsikamma – Oudtshoorn – Heidelberg – Hermanus – Stellenbosch – Kaapstad gevolgd.