Reisverslag: Liesbeth aan de oostkust

Wat vinden wij het ontzettend leuk om van onze reizigers te horen hoe hun Sri Lanka ervaring geweest is. Onze Belgische reiziger Liesbeth is in juli met haar gezin op reis naar Sri Lanka gegaan. In haar reisverslag schrijft ze uitgebreid over haar verblijf aan de oostkust.

donderdag 19 juli 2018

Vandaag stond het vertrek naar de volgende tussenstop, Nilaveli, gepland om 8:00. We spraken dan ook af om 7:30 om te genieten van een heerlijk ontbijt. Papa schrikkelde over, zijn honger was nog ver te zoeken na zich te goed te hebben gedaan aan het overdadig buffet van gisterenavond. Onze chauffeur, Lali, beslist om ons te laten ‘genieten’ van de prachtige natuur, door ‘binnendoor’ via zandwegen en half verharde steenslagpisten, vol putten en bulten, de veringen van het Toyota busje te testen. We rijden verder via normale asfaltwegen door het binnenland richting Oostkust van Sri Lanka. Het valt op dat de vele dorpjes proper zijn, elk met hun eigen Stupa. Onderweg stoppen we even en genieten van een heerlijke King Coconut.

We bereiken Trincomalee, één van de beste, natuurlijke havens ter wereld, die een belangrijke rol heeft gespeeld in de 2de wereldoorlog, als tussenhaven voor de East Asian Fleet of the Allied Powers. In Trincomalee bezoeken we een boedhistische tempel, met onuitspreekbare naam. Heel speciale, rustgevende sfeer. We maakten enkele foto’s ten einde deze indrukken te bewaren. Aansluitend gebruikten we verse ananas- en mangosap aan één van de kleine barakjes langs de toegangsweg, met schitterend uitzicht op de zee. Vervolgens bezochten we de vismarkt. Specialiteit hier is de gezouten, zongedroogde vis die massaal wordt uitgestald langs de hoofdwegen. Al bij al voor ons een aanslag op het reukorgaan. Opmerkelijk in deze stad is de diversiteit aan godsdiensten: Boeddhisme, Hindoeisme, Islam, Christendom, en dit met elk hun eigen tempels. Volgens Lali, leven al deze gelovigen vreedzaam naast en bij elkaar.

We besluiten op weg te gaan naar het hotel in Nilaveli, en te genieten van het warme weer. We rijden Trincomalee uit en zien zeer armoedige buurten. Dit is voor het eerst sinds we zijn aangekomen in Sri Lanka. Onderweg naar Nilaveli zien de wrede erfenis van de Tsunami, die in 2004 Sri Lanka vanuit het niets heeft aangevallen. Haastig samengestelde ‘tijdelijke’ woningen, te midden van onverzorgd groen. Het stemt toch tot nadenken wat er gebeurd is met die massale, wereldwijde financiële steun voor de geteisterde gebieden van Sri Lanka. Na een 20-tal minuten zien we tussen vele andere een bordje Nilaveli Beach Hostel. We rijden van de hoofdbaan af, en komen in een troosteloze buurt van goedkope hotelletjes. Na het schitterende Deer Park Hotel, kijken we allemaal naar elkaar, en, …, worden er zeer stil bij. Gelukkig beseft ‘La Mama’ dat we verkeerd zitten: we moeten het Nilaveli Beach Hotel hebben en niet het Nilaveli Beach Hostel. We keren dan ook terug, en luisteren naar de ‘organisator’ van onze reis, die ons naar het juiste hotel brengt, enkele kilometers verder.

Eén woord: paradijselijk! Wat een ongelooflijk verschil met wat we op de heenweg zagen. Een hotel bestaande uit een hoofdgebouw met receptie, restaurant, afzonderlijke huisjes, buitenrestaurant, groot zwembad, een zalig ‘seafood restaurant annex bar’, en voor dit alles, een parelwit strand en azuurblauwe Indische Oceaan.

We checken in, gooien de valiezen binnen in 2 aanéénsluitende huisjes en trekken naar de zee.
De rest van de middag genieten we van het stereotype, maar o zo heerlijke zon, zee en strand. Tegen de avond nemen we plaats in de bar, nemen een aperitiefje, leggen een kaartje en genieten we van het geluid van de rollende golven van de zee. Na een verkwikkende douche, besluiten we in de Seafood Bar te dineren. De King Crab was fantastisch, maar wat een gevecht zonder de juiste wapens!

Vrijdag 20 juli

Dag 2 in Nilaveli Beach hotel. Na een lekker ontbijt, zoeken we ons 4 stoelen uit op het strand en genieten van ons boek, afgewisseld met een duik in de zee, trouwens perfect van temperatuur. Het is opnieuw zeer warm (34°), en we beslissen om in de namiddag te gaan snorkelen voor het strand van Pigeon Island.

We vertrekken onmiddellijk na de lunch en na een boottochtje van 10’, komen we aan op dit mini-eilandje. De zee is vrij onstuimig en La Mama heeft het vrij moeilijk om niet te verdrinken. Na 30’ besluit ze dat het genoeg geweest is, en keert terug, zonder dit aan ons door te geven. Even paniek onder ons 3, en we haasten ons dan terug, om haar dan aan te treffen op het strand, niets aan de hand toch? . We begeven ons opnieuw op pad, en het is gewoon prachtig: veelkleurige koraal, vissen in alle maten en vormen en kleuren, tot haaien toe. Op plaatsen, zien we ook hier de passage van 2004’ Tsunami: grote oppervlaktes koralen zijn afgestorven.

Een zeer geslaagde uitstap, en tegen de avond begeven we ons terug naar het hotel. Tijdens het gewoonlijke apero-kaartje moment, leren we de betekenis kennen van de bordjes ‘Don’t feed the monkeys, for your own safety’. Wat zijn die beesten brutaal, de medewerkers van het hotel gebruiken luidruchtig vuurwerk, waarna de apen er als een raket vandoor gaan. Geef ons dan maar de schattige eekhoorntjes, die spichtig tussen de hotelgasten banjeren.

We hebben gereserveerd om het diner te gebruiken op het strand. We genieten van een heerlijke maaltijd, de zee op de achtergrond, te midden van 10-tallen kaarsjes. We krijgen zelfs het bezoek van een schildpadje, die zag dat het goed was. Opnieuw gaan wij op tijd slapen, op naar dag 3.

Zaterdag 21 juli

Na het ontbijt, nemen we opnieuw onze plaats in aan het strand. Het is bloedheet vandaag, en we houden ons dan ook in de schaduw, met een regelmatige sprong in de zee of het zwembad.

De ‘boys like toys’ mannen willen gaan jetskiën vanmiddag, er ligt immers een prachtig machine vlak naast het hotel, toch zonde om er geen gebruik van te maken. Na Papa even te laten proberen, alleen en daarna met M&S, is het aan de jongens om vollen bak het stuur over te nemen. De jetski haalt tot 90km/u, kan zeer korte bochten nemen, kortom, leuk speelgoed. De oogjes blinken bij terugkomst.

Gezien het voetbalseizoen binnenkort terug van start gaat, gaan de jongens opnieuw lopen tegen de avond. Papa doet ook een duit in het zakje en loopt enkele km’s mee.  Na een apero’tje en een kaartje leggen, schuiven we aan voor een uitgebreid buffet. De avond eindigt met het klaarmaken van de valiezen, morgen vertrekken we immers om 8:00 naar de volgende bestemming.