Lekker griezelen: dit zijn de 13 engste plekken op aarde
BlogZit jij al met een kussen voor je hoofd als er een reclame voor Halloween Fright Nights in Walibi Holland voorbijkomt op tv? Dan is dit misschien niet helemáál een blog voor jou. We zijn namelijk op een angstaanjagende reis rond de wereld geweest en hebben de dertien engste plekken op aarde verzameld. Verder lezen is op eigen risico; zeg niet dat we je niet hebben gewaarschuwd …
#1 'Spookeiland’ Poveglia in Italië
Het eiland Poveglia in de Lagune van Venetië is jarenlang gebruikt als een quarantaineplek om zieke mensen gescheiden te houden van gezonde mensen – eerst tijdens de pestepidemie in de middeleeuwen en later als psychiatrische instelling. Volgens de verhalen stierven er meer dan honderdzestigduizend mensen op en werden de lichamen verbrand, begraven of op het eiland gedumpt.
Sinds een paar jaar is Poveglia in het bezit van Luigi Brugnaro, een rijke zakenman die het eiland kocht voor iets meer dan een half miljoen. Hij begon direct met de renovaties en had grootse plannen, maar vrijwel direct stortte een steiger in (plotseling, hm-hm) waarbij er acht doden vielen. Sindsdien zijn de renovaties gestaakt en is het eiland volledig uitgestorven. Hoewel, uitgestorven … De zielen van die duizenden doden spoken er natuurlijk nog steeds.
#2 De catacomben van Edinburgh
De ondergrondse kelders van Edinburgh werden in de achttiende eeuw gebruikt als werkplaatsen voor onder andere schoenmakers en andere handelaren. Later werden deze underground vaults in de hoofdstad van Schotland echter voor een stuk minder gezellige activiteiten gebruikt: ze werden een geliefde slaapplek voor daklozen en er vonden criminele activiteiten als illegale gokcafés en illegale whisky-distilleerderijen plaats. O ja, en de Schotse seriemoordenaars Burke en Hare dumpten er graag de lichamen van hun slachtoffers – al dan niet in stukken gesneden.
Volgens de legende komen ’s avonds de dolende zielen van de undead tevoorschijn. De kelders zijn nog steeds toegankelijk, maar schrik dus niet als er ineens een onzichtbare kat tegen je scheenbeen vlijt of er spontaan een ijskoude hand over je wang streelt …
#3 De ‘Gates of Hell’ in Clifton, New Jersey
Clifton, een klein stadje in New Jersey, Amerika heeft een oud, niet meer werkend rioleringssysteem. Volgens de legende leiden de rioleringsbuizen naar een ruimte diep onder de grond die alleen kan worden betreden door diegenen die in contact kunnen komen met de duivel. De ruimte is gevuld met een gloeiende menselijke schedel, het laatste teken voordat je de duivel zelf tegenkomt, en wordt bewaakt door een angstaanjagend schepsel, genaamd Red Eyed Mike. Mensen die in het riool geweest zijn beweren gillende kinderen te hebben gehoord, schedels en botten te hebben gezien en paranormale activiteit meegemaakt te hebben. Het stadje ligt op nog geen uur rijden van New York, maar wij slaan toch liever even over.
#4 ‘Heksenstad’ Salem
Als we dan toch in Amerika zijn, mag het stadje Salem natuurlijk niet ontbreken. Salem, Massachusetts, was aan het eind van de zeventiende eeuw een van de bekendste plekken waar de heksenvervolgingen in Amerika plaatsvonden. Tegenwoordig is het mede daardoor vooral een toeristische trekpleister, maar dat neemt de gruwelijke activiteiten die er plaats hebben gevonden niet weg. In het Salem Witch Museum leer je meer over de toenmalige heksenjacht en als je ’s avonds een wandeling maakt over het kerkhof bekruipt je alsnog een tamelijk beangstigend gevoel …
#5 De Duivelsberg in Berg en Dal
Ook in Nederland vind je genoeg enge plekken, waaronder de Duivelsberg: een heuvelachtig gebied in de buurt van Nijmegen. Hier werden vrouwen die van hekserij werden beschuldigd veroordeeld, opgehangen en in brand gestoken. De zielen van deze overleden vrouwen schijnen er nog steeds rond te waren en iedereen die het gebied bezoekt praat over ‘het gevoel in de gaten te worden gehouden’. Horrorschrijver Thomas Olde Heuvelt liet zich inspireren door deze plek en schreef ‘HEX’, een boek over een heks met dichtgenaaide ogen en mond die het naastgelegen dorpje Beek in haar greep houdt.
#6 La Isla de las Muñecas in Mexico
La Isla de las Muñecas (‘het eiland van de poppen’) is een klein eiland onder de rook van Mexico-stad. Het eiland had jarenlang slechts één bewoner: Don Julian Santana Barrera. Volgens de legende verdronk er in 1951 een klein meisje vlak bij het eiland, waarna haar lichaam en haar pop aanspoelde. Barrera besloot daarop vijftig jaar lang aangespoelde en weggegooide poppen te sparen, die hij ter nagedachtenis aan het meisje over het hele eiland ophing. De beste man beweerde dat de poppen bezeten waren door de ziel van het meisje en de lokale bevolking zweert dat de honderden poppen tegen elkaar fluisteren en met hun ogen bewegen. Om het nog gekker te maken: Barrera stief in 2001 een verdrinkingsdood, precies op dezelfde plek waar hij vijftig jaar eerder het lichaam van het meisje had gevonden.
#7 Slot Dragsholm in Denemarken
Nog zo’n plek waar het naar verluidt spookt: een eeuwenoud kasteel op het Deense eiland Seeland. Slot Dragsholm is een van de oudste gebouwen in Denemarken en was jarenlang het thuis van een kasteelheer en zijn dochter. Niet geheel vrijwillig overigens, want het verhaal gaat dat de kasteelheer zijn dochter hier opsloot vanwege een verboden liefdesaffaire. Ze verhongerde achter de kasteelmuren en zweeft sindsdien door de gangen van het kasteel. Ook een andere voormalige gevangene, James Hepburn, bezoekt het terrein van het slot geregeld. In een koets met paarden ervoor, welteverstaan. Als je goed luistert, schijn je het gegil van de dochter en de hoeven van de paarden van de graaf te kunnen horen.
#8 Waverly Hills Sanatorium
Aan het begin van de twintigste eeuw stierven in Amerika ruim drieënzestigduizend mensen aan tuberculose. In het Waverly Hills Sanatorium in Louisville werden de geïnfecteerden van de buitenwereld geïsoleerd om experimenten op uit te voeren, in de hoop op genezing. Overleden patiënten werden uit het zicht van de nog levende patiënten het pand uit vervoerd via een lange, ondergrondse tunnel. Hun lichamen, that is, want hun geesten dwalen er, ook nadat het sanatorium jaren geleden werd gesloten, nog steeds rond …
#9 De catacomben van Parijs
Onder de Champs Élysées en de Eiffeltoren in de Franse hoofdstad Parijs ligt een driehonderd kilometer lang netwerk van tunnels, compleet gevuld met schedels en beenderen. Van 1786 tot ver in de negentiende eeuw waren de kerkhoven van Parijs overvol en werden de beenderen van ongeveer zes miljoen inwoners van de stad hier ondergebracht. Op sommige plekken liggen ze netjes opgestapeld tegen de wand, op andere zijn ze gewoon op een stapel gegooid. Hier kijk je de dood letterlijk in de … eh, oogkassen, want ogen zijn er niet meer.
#10 ‘Ghost City’ Fengdu in China
De verlaten Chinese stad Fengdu aan de oever van de Gele Rivier staat deels onder water en lijkt niet meer te worden bewoond. Lijkt, want volgens de legende is de eeuwenoude stad de thuishaven van de doden. Er zijn bijna vijftig tempels gebouwd in dit stadje (met namen zoals het Paleis van de Hel en het Balkon van Nostalgie) en je vindt er talloze relikwieën en standbeelden ter ere van de doden. Vanaf het hoogste gebouw zouden overledenen hun families en geliefden in de gaten kunnen houden en op ze wachten tot ze samen naar het hiernamaals konden vertrekken.
#11 De Body Farm in Knoxville, Amerika
Op het zes hectare grote terrein van een onderzoeksinstelling in Texas. Amerika liggen meer dan honderd lijken verspreid. Ja, onderzoeksinstelling, want deze body farm is gebouwd in naam van de wetenschap. De lijken zijn er met opzet neergelegd zodat wetenschappers kunnen zien hoe een lichaam precies vergaat en daar bijvoorbeeld gruwelijke misdaden mee op kunnen lossen.
#12 Hanging Coffins of Sagada in de Fillipijnen
Sagada is een dorpje in de Filipijnen met een nogal bijzondere (en huiveringwekkende) begraafplaats, want overledenen in Sagada worden in hun doodskist opgehangen aan kalkstenen kliffen en grotwanden. De lokale bevolking van het dorpje gelooft namelijk dat hoe hoger iemands lichaam hangt, hoe dichter zijn of haar ziel bij de hemel is. Een mooie gedachte, maar het ziet er alleen best wel luguber uit.
#13 Overtoun Bridge in Schotland
De Overtoun Bridge in Schotland staat bekend als dé zelfmoordbrug voor honden. Sinds de jaren zestig van de afgelopen eeuw zijn al tientallen honden plotseling vanaf de brug in de dood gesprongen – gemiddeld genomen wel één per maand. Honden die de val overleefd hebben en weer van de verwondingen opknappen, springen soms enkele maanden later alsnog de dood in. Het schijnt te maken te hebben met de geur van nertsen, die voor honden erg aantrekkelijk is. Ze springen dan, zonder na te denken, zo over de rand van de brug – met alle gevolgen van dien. Wij nemen wel even een andere uitlaatroute met onze trouwe viervoeter.
Thanks, but no thanks
Bezoek je liever bestemmingen waar je positieve kriebels van krijgt? Snappen we heel goed. Kom in de positieve stemming met deze 10 fotogenieke bestemmingen.