60 jaar (jong) en dan nog een trekking maken?

Reiziger Anke, 60 jaar, ging met haar man (62 jaar) naar Peru (en Bolivia) en maakte een trekking naar Machu Picchu. Hoe zit dat eigenlijk, kan dat nog op die leeftijd? Is het niet te vermoeiend? Anke (met een normale conditie voor haar leeftijd) vertelt, maar kon het ook niet laten om eerst in geuren en kleuren te schrijven over haar tocht. Laten we daar mee beginnen:

Natuurlijk wilden wij naar Machu Picchu, oftewel het grote wereldwonder bewonderen. Ruim van tevoren hebben we daarom ook onze plannetjes gesmeed. Gelukkig wisten we op tijd te reserveren voor een 2 daagse Inca Trail. Er worden Bij Machu Picchu slechts 2500 bezoekers per dag toe gelaten en de top Huayna Picchu is beperkt tot 400 bezoekers. Ook aan de Inca trail mogen maar 500 reizigers per dag starten.. Daar willen wij toch bij zijn!

Vanuit Cusco vertrekken wij dan met een toeristisch treintje, met links en rechts panoramische ramen en een glazen dak zodat we de welig begroeide bergwanden niet aan ons voorbij kunnen laten gaan. Hier en daar zien we enkele overblijfselen van de Inca’s, prachtig! Tot dat we bij het kilometer paaltje 104 komen en alleen wij met onze gids de trein uitstappen. De conducteur en conductrice zwaaien ons uit en rijden met de overige passagiers verder naar Aguas Calientes.

Ja, onze trekking begint hier! Wij zijn hier, alleen! Met een rugtas op en slechts plaats voor slaapspullen, toilet benodigdheden en eten en drinken, steken we de heilige rivier Urubamba over. Nog even beduusd en onder de indruk ; dat wij hier écht onze trekking gaan maken. Samen met onze gids beginnen we dan aan een klim op een hoogte van 2100 meter op weg naar 2700 meter. Gelukkig zijn we al enige tijd aan het hoogteverschil gewend en hebben we er erg veel zin in. Met een warme en vochtige atmosfeer hebben we rekening gehouden door laagjes kleding mee te nemen.

Een volle dag gaan we de Inca paden bewandelen, daarvoor staan 5 uren … en ja, dan moet je wel doorlopen. Maar wie wil nou door blijven lopen op de meest prachtige locatie? Tijdens onze wandeling komen wij niemand tegen en hier zitten we middenin de stille natuur. Er is zoveel te zien, vóór mij, opzij en als ik weer eens achterom kijk. Wij nemen dus ook voldoende tijd om even stil te staan bij de geweldige uitzichten. Genieten!

We moeten ook opletten waar we onze voeten neer zetten, willen we geen misstap maken.. Dan wanneer we weer stil staan, geloven we eerst niet wat we zien;  werkelijk een enorm adembenemend terrasvormig uitzicht op Winay Wayna! Wat voelen wij ons gelukkig. Hier zitten we op 2680 meter hoogte, staan we hier echt?!

Dan lopen we verder op kleine en smalle paadjes en kijken de diepte in, omringd door meerdere hoge bergen. Overal is het mooi groen begroeid met grassen en bomen. De tocht is goed te beklimmen, af en toe rusten we even om te drinken, maar nog meer om de schoonheid van de natuur in je op te nemen. Nog enthousiaster geworden lopen we ongeveer 1 uur op een vlak pad naar 2700 meter en komen we bij een nóg mooier plekje ‘the Sun Gate’. Daar zijn we dan, waarvoor we het allemaal deden … op deze bijzondere plaats zien we in de verte Machu Picchu liggen: onze eerste aanblik!  Ongelooflijk, wat ligt daar een ongekend zeldzaam exemplaar. Daar willen we nog dichterbij komen en we vervolgen ons pad 300 meter naar beneden. Verrassend als we steeds dichterbij dit mysterieuze bouwwerk komen en zelf zien hoe ingenieus de bouwstijl van de Inca’s is op een plat plateau te midden van grillige rotsformaties. Wat een unieke ligging. Ondanks verscheidene aardbevingen staan de muren honderden jaren stevig op hun plaats. We maken de zoveelste foto om dit beeld voor eeuwig vast te leggen.

Afgedaald naar Aguas Callientes dromen we s’ nachts voldaan van deze prachtige belevenis, wetende dat er nog 1 dag komt. De volgende dag vroeg op en de bus van 6.00 uur naar boven genomen. Dat is een echte aanrader.

Boven gekomen en wandelend in de dichte bewolking in de omgeving van Machu Picchu, schoof het wolkendek langzaam en plagend opzij. Totdat onze oprechte vreugde uitgeschreeuwd werd; Ohhh daar komt Machu Picchu tevoorschijn! Met een gevoel van: een verborgen stad die wij nu ontdekt hebben! Wat een beloning!

Een geweldig verhaal, Anke. Maar zeg nu eens; zou je het nog een keer doen? En zou je het andere reizigers van jouw leeftijd aanraden?

Ik zal eerlijk zijn: mijn dochter houdt van reizen en heeft mij aangestoken met het reisvirus. Vroeger toen de kinderen nog jong waren, gingen we 3 weken naar Spanje, Frankrijk of Italië. Nu de kinderen uit huis zijn, heeft het reisvirus ons ook gegrepen. We hebben nu een aantal reizen gemaakt en Machu Picchu stond ook erg hoog op ons lijstje. Dat we niet gekozen hadden voor de 4 daagse trekking komt puur door de tijd.

Wij zijn zelf geen sportief stel, we fietsen en wandelen in Nederland wel regelmatig – maar niet meer dan dat. Toen we de Peru reis geboekt hadden, heb ik wel samen met mijn man wat extra lange wandelingen in Nederland gemaakt om ons enigszins voor te bereiden. Natuurlijk is de trekking zelf heel anders, omdat je ook stijgt en daalt. Ook hebben we beide goede wandelschoenen gekocht en wat extra laagjes kleding. En ja, soms is het even doorbijten en voel je de hoogte. Maar voor mij was de tocht zo mooi. Mijn tip; Laat je niet opjagen, wil je even stoppen of uitrusten? Dan zeker doen, kun je gelijk even stilstaan bij de mooie omgeving.. Ooh, en af en toe een coca-snoepje … volgens de gids hielp dat tegen de hoogte (onder het mom: het valt te proberen, haha).

Ook de korte Inca trail wandelen? Bekijk hier de bouwsteen, wil je meer inspiratie op doen ga dan terug naar onze reisblog.